طبق آموزه‌های اسلامی فرزندآوری امری ضروری است و آثار و برکات فراوانی برای خانواده و جامعه دارد. این موضوع از موضوع‌هایی است که از ابعاد مختلف روانی، جسمانی ، خانوادگی بررسی شده است. یکی از انگیزههای اصلی ازدواج، فرزندآوری است، زیرا انسان با ازدواج به آرامش می‌رسد و در کنار آن به یکی از آرزوهای خود که همان ادامه نسل است، دست می‌یابد. امروزه یکی از مهمترین موضوع‌های مربوط به رفتارشناسی خانواده‌ها، مسأله فرزندآوری و پایین آمدن نرخ آن است. کاهشی که در ابعاد کلان موجب کاهش رشد جمعیت میشود و در دراز مدت ممکن است تبعاتی را برای جامعه به همراه داشته باشد. امروزه با ترویج اندیشه «زندگی بهتر با فرزندکمتر» و با نادیده گرفتن منابع دینی و یا بی‌خبریهای فراگیر گاهی این سؤال مطرح میشود که آیا منابع دینی ما در موضوع فرزندآوری نگاهی اثبات‌گرایانه دارند؟ آیا میتوان با توجه به آموزه‌های دینی، از مؤمنان خواست که فرزند بیاورند؟ آیا این منابع توصیهای صریح و مستقیم در این باره دارند؟ این مقاله به روش کتابخانه‌ای (تحلیلیـتوصیفی) انجام گرفته است. نتایج مقاله حکایت از آن دارد که آیات قرآن بر ضرورت فرزندآوری از زوایای گوناگون اشاره دارد. تشویق به فرزندآوری، نعمت الهی بودن فرزند؛ بشارت به فرزندآوری، زینت زندگی معرفی کردن فرزند و شمردن آن به عنوان وسیله‌ای برای رشد و تعالی خانواده، از این قبیل است. در روایات نیز از فرزندآوری به عنوان رفتاری پسندیده یاد میشود، بدین معنا که فرزندان میوه‌های زندگی و زمینه‌ساز سعادت والدین در آخرت هستند. فرزندآوری نه تنها مشکلات خانواده‌ها را افزایش نمیدهد؛ بلکه موجب خیر و برکت نیز میشود تا آن جا که خداوند متعال نیز بر همین موضوع تأکید دارد که رزق فرزندان را شما نمیدهید، بلکه این ما هستیم که این رزق و روزی را میدهیم و همین امر سلامت روحی و روانی و معنویت والدین را نیز تضمین میکند.
', './data/kowsar/coversheet/201683097232.jpg'))