در فرهنگ اسلامی، خانواده باارزش‌ترین نهاد اجتماعی است که در آن ارزش‌های اخلاقی، باورهای دینی و هنجارهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر انتقال می‌یابد. از مهم‌ترین برنامه‌هایی که اسلام برای حفظ قداست و استحکام خانواده در نظر گرفته است، می‌توان به پاک‌سازی محیط خانواده و جامعه از آلودگی‌ها و فسادها، تشویق نسل جوان به ازدواج، روابط سالم بین همسران و تربیت نسل پاک و صالح اشاره کرد. یکی از کارکردهای مهم خانواده، حفظ و بقای نسل بشر در یک ساختار و نظام قانونی و مشروع است. به همین خاطر فرزندآوری برای بقای نسل و جلوگیری از کاهش جمعیت از دغدغه‌های عالمان دینی و کارشناسان خانواده و جمعیت است. در اسلام نیز فرزندآوری از ارکان مهم خانواده شمرده می‌شود و برکات فراوانی را به همراه دارد که از جمله آن‌ها می‌توان استحکام خانواده و صمیمیت بیشتر والدین را نام برد. امروزه با ورود مردم به دوره زندگی مدرن و آشنایی با آموزه‌های غرب، زمینه برای تغییر سبک زندگی فراهم شده و موضوع فرزندآوری و فرزندپروری مورد تردید قرار گرفته است. در این تحقیق که به روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی و از طریق بررسی منابع کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده، سعی بر آن است که با استفاده از آیات و روایات، جایگاه و ضرورت نقش مثبت فرزند در خانواده از دیدگاه اسلام، علل و عوامل کاهش زاد و ولد و تأثیر فرهنگ غرب بر داشتن یا نداشتن فرزند بررسی گردد. طبق نتایج به دست آمده، داشتن فرزند، آثار و برکات زیادی هم برای خانواده از جنبه‌های مختلف اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی داشته و هم در افزایش جمعیت جامعه نقش مهم و به سزایی دارد.
', './data/kowsar/coversheet/201683097232.jpg'))